Manisa İl Milli Eğitim Müdürlüğü Engelli Personelleri Kahvaltıda Ağırladı

Manisa İl Milli Eğitim Müdürlüğü Engelli Personelleri Kahvaltıda Ağırladı

Manisa İl Milli Eğitim Müdürlüğü, engelli personeller için anlamlı bir program gerçekleştirdi. Manisa İl Milli Eğitim Müdürlüğü, Şehzadeler ve Yunusemre İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nde görevli personelleri Öğretmenevi’nde düzenlenen kahvaltıda ağırladı. Programa Manisa İl Milli Eğitim Müdürü Mehmet Uğurelli, Şehzadeler İlçe Milli Eğitim Müdürü Metin Gençay, Yunusemre İlçe Milli Eğitim Müdürü Yıldıray Demirtaş katıldı. Programda Manisa Güzel Sanatlar Lisesi öğrencileri bir müzik dinletisi gerçekleştirdi. Uğurelli, personele çiçek takdim etti.
Engelli personeller adına İl Milli Eğitim Müdürlüğü İnşaat Emlak BİRİMİ İhale Bürosunda Şefi Öznur Karaağaç, “bugün bu güzel günde bizi bir araya il müdürümüz başta olmak üzere tüm ekip arkadaşlarımıza şimdiden teşekkürlerimi sunmak istiyorum. Engellilik kavramı çok derin bir kavram. Engellilik hayatınızda doğuştandır girebiliyor ya da yaşamınızın bir bölümünde kendiniz engelli olabiliyorsunuz ya da çocuğunuzu engelli olabiliyor. Ve bu kavramla tanıştıktan sonra hayatla çabalamaya yeniden bir savaşa başlıyorsunuz. Bu savaş gerçekten çok çetin bir savaş çok fazla zorlukla geçiyor çok fazla karşılaştığınız zorluk var kabul ettirme süreci var. Hükümlülüklerimiz konusunda bize destek olun. Engelli arkadaşlarımızın nelere ihtiyaca var onlara yardımcı olun” diye konuştu.
Manisa İl Milli Eğitim Müdürü Mehmet Uğurelli, Güzel Sanatlar Lisesi öğrencilerine müzik dinletisinden dolayı teşekkür etti. Uğurelli, “Bütün amacımız onların geleceği sağlam adımlarla yürüyebilmek için sağlam adımlarla ve dimdik hayata hazırlanabilmesi” diye konuştu. Katılan engelli personele teşekkür eden Uğurelli, “As olan hatırlamaktır. Takvim yaprakların birer birer geride kalırken ömrümüzden geride as olan şey bir hoş seda bırakmak ve doğru idrak edilebilmek düşüncesi. Bugün de burada olmamızın en önemli sebebi hatırlamanın bir vicdan meselesi. Bir dert, bir dava, bir ideal olduğunu belirtmek hususudur. Yeri gelir birçok hususu görürüz, göremeyiz. Bakarız, fark edemeyiz. Duyduğumuzu sanırız, hissedemeyiz. Bütün bunları üst üste koyduğum zaman ya da alt alta fark ettiğim şey şu ki? Görmek için göze mi ihtiyaç Var. Yoksa gönüle mi? Duymak için kulağa mı ihtiyacımız var? Yoksa bir kalbe mi? Ya da karşımızdakini anlamak için ihtiyacımız olan şey duyu organlarımızın varlığı mı? Bence görmek gönülle yapılan bir iş. Tıpkı biraz önce kıymetli öğrencilerimizin eserler arasında yer verdiği, Aşık Veysel'de olduğu gibi. Aşık Veysel görme engelli bir sanatçımızdı. Göremiyordu ama bu toprakları, Anadolu'yu, coğrafyayı, benim sadık yarim, kara topraktır diyebilecek kadar tanımıştır. Ve bizim hala enstrümanlarını da tınısı kulaklarımızda mısrası dolaşıyor Aşık Veysel'in. Sadece bu mu? Bazen yürüyemeyiz ama ilerleriz. Nasıl yaparız bunu? Ben bir tarihçiyim. Elbette geçmişten örnek vereceğim. Siz onu çekebilirsiniz. Çok örnek var çünkü. Tarihin gördüğü en büyük komutanlardan biridir Timur. Timur İmparatorluğu'nu kurmuştur. Sağ ayağı topaldır. Savaşta da sağ elinden de vurulmuştur. Yürümekte zorluk çeker. Hatta ona lenk derler. Timur aksak Timur. O gün onun o ciddiye almayanlar bugün hatta o gün haritalardan silindiler. Tarih değişti. Kader değişti. Aksaktı Timur. Semerkand'a muazzam bir şehir inşa etmişti. Sadece sekiz defa gidebildi. Bütün ömrü savaş meydanlarında mücadeleyle geçti. Aksaktı ama aslı olan vicdanıydı. Şöyle örnek vereyim Timur'un büyüklüğü için kendi tarihimizden daha hızlı dem vurabilirsiniz belki. Timur büyük devlet adamı, Osmanlı Devleti'nin en büyük hükümdarlarından bir tanesi. Çağ açıp çağ kapatan Fatih Sultan Mehmet doğduğu zaman Osmanlı Devleti Timur'a vergi veriyordu. Bu kadar büyüktü Engelli miydi bilmem. Onu hep beraber karar verelim. Ya da duydunuz mu bilmiyorum. Helen Caller diye bir yazar var. Aktivist Oscar ödüllü. Doğuştan göremiyor, duyamıyor, konuşamıyor Fakat yazdıkları, yaptıkları mücadelesiyle bugün Napolyon gibi, ne bileyim Sezar gibi aslında anılan bir isim. Çok mu uzak geldin? Yerli milli aracımız çok. TOGG'un yazılımından Rabia Ceren Yılmaz çalışıyor Yazılım mühendisi. Doğuştan görme engelli. TOGG aracının otonom sürüşleri üzerine çalışan, yapay sistemler üzerine kod yazıyor. Bizim yerli ve milli aracımızda. Bu da mı olmadı? Hepinizin bildiği Don Kişot'un yazarı Cervantes. Yine Deniz savaşı sırasında sağ kolundan yaralanıyor. Üç tane ok yiyor. Cervantes’i tanımayanınız yok. Hani engeller vardı. Nerede kaldı bizim engellerimiz demek ki ortada engel olarak gördüğümüz bir şey yok. Çünkü asıl engel eksik uzuv değil, eksik anlayış, eksik fikir. Çünkü asıl çözmemiz gereken şey anlamaktan öte bence değer vermek. Değer verdiğimizi bilin istedik” diye konuştu.